Συνειδητοποιημένοι Ανεξάρτητοι Δημιουργοί Θεάτρου - Ενδυναμωμένοι πολίτες - Ενεργοποιημένες Κοινότητες - Βιώσιμες Κοινωνίες

Θέατρο, Λογοτεχνία και Κοινωνία 2025

Ταξιδέψτε μαζί μας μέσα από θεατρικά αναλόγια που εμπνέουν τη δημιουργικότητα και συνδέουν συγγραφείς, θεατρικούς δημιουργούς και κοινότητες μέσω της αφήγησης ιστοριών.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΑΝΑΛΟΓΙΑ 2025/ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

"Αινίγματα" της Μαρώς Τριανταφύλλου (εκδόσεις Εύμαρος)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθετική Επιμέλεια/ Φωτισμοί: Αγγελική Κασόλα

Σκηνογραφική Επιμέλεια: Μαίρη Τρακάκη

Τεχνική Διεύθυνση: Σταύρος Χασιώτης

Social Media Manager: Μπήλιω Μουργελά

Φωτογραφίες/ Βίντεο: Βασίλης Δραγουμάνος

Το διήγημα "Ισμήνη" διαβάζει η συγγραφέας Μαρώ Τριανταφύλλου

Το διήγημα "' 'Αλκηστις" διαβάζουν τα μέλη του εργαστηρίου θεάτρου και κοινωνίας RESTART COMMUNITY THEATER LABS: Αιμιλιανή Αβραάμ, Αθηνά Κουμαριανού, Μαίρη Τρακάκη, Δήμητρα Παπαδημητρίου, Ελένη Χριστοπούλου.

Στο ρόλο του Άνδρα ο Marc Moreigne

Το διήγημα "' 'Φιλομήλα" διαβάζει κι ερμηνεύει η ηθοποιός Ειρήνη Μελά.

Στο ρόλο του Άνδρα ο Marc Moreigne. Χορός Γυναικών τα μέλη του εργαστηρίου θεάτρου και κοινωνίας RESTART COMMUNITY THEATER LABS: Αιμιλιανή Αβραάμ, Αθηνά Κουμαριανού, Μαίρη Τρακάκη, Δήμητρα Παπαδημητρίου, Ελένη Χριστοπούλου

Το διήγημα "' 'Έυα" διαβάζει κι ερμηνεύει η ηθοποιός Αναστασία Πολίτη.

Χορός Γυναικών τα μέλη του εργαστηρίου θεάτρου και κοινωνίας RESTART COMMUNITY THEATER LABS: Αιμιλιανή Αβραάμ, Αθηνά Κουμαριανού, Μαίρη Τρακάκη, Δήμητρα Παπαδημητρίου, Ελένη Χριστοπούλου

Απόσπασμα από το διήγημα " Πέτρος" διαβάζουν τα μέλη του εργαστηρίου θεάτρου και κοινωνίας RESTART COMMUNITY THEATER LABS: Αιμιλιανή Αβραάμ, Αθηνά Κουμαριανού, Μαίρη Τρακάκη, Δήμητρα Παπαδημητρίου, Ελένη Χριστοπούλου

Παραγωγή: Restart Theater Athens 2025 σε συνεργασία με τον πολιτιστικό σύλλογο "Association Konstantinos Graham" (Παρίσι)

Ταξιδέψτε μαζί μας στο μαγικό κόσμο του θεάτρου, της ποίησης και της λογοτεχνίας

εγγραφείτε για να λαμβάνετε τα νέα μας

Gallery

Μερικές αξέχαστες στιγμές από τις πρόβες μας

Μ’αρέσει να διηγούμαι πώς ήρθε η πρώτη έμπνευση για να γράψω μια νουβέλα ή ένα διήγημα. Πώς μια ξαφνική λάμψη, ένα βώλος από λάσπη, που από μακριά μου φάνηκε σαν πουλί καθισμένο στη μέση του δρόμου, η χροιά της φωνής ενός ηθοποιού σε μια παράσταση, μια κίνηση, ένα βλέμμα, μια συμπεριφορά, μια ιστορία που άκουσα, μια θεατρική παράσταση, ξεκίνησαν μέσα μου μια δική μουιστορία. Θα σας πω λοιπόν πώς γράφτηκαν οι δέκα ιστορίες που αποτελούν την ολιγοσέλιδη συλλογή διηγημάτων «Αινίγματα» (εκδόσεις Εύμαρος, Ιούλιος 2023).

Μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες μεταφυσικού τρόμου. Φαντάσματα, βρικόλακες, ζόμπι, μετακινήσεις στο χρόνο… Δεν μπορώ να αντισταθώ σε μια ταινία τρόμου, ακόμα κι αν πρόκειται για κακογυρισμένο b movie. Αντιθέτως σιχαίνομαι τα splatters. Παρακολουθώ, όχι φανατικά ομολογώ, μερικές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που ασχολούνται με την τέχνη του είδους, που δεν υποτιμώ καθόλου και δεν την θεωρώ περιθωριακή, όταν έχει δώσει αριστουργήματα όπως ο Φρανκενστάιν της Μέρι Σέλεϊ. Έτσι, μια μέρα του καλοκαιριού του 2019, διάβασα σε μια τέτοια ιστοσελίδα για ένα διαγωνισμό διηγήματος με θέμα πρόσωπα από το μύθο ή την ιστορία και μπήκα στον πειρασμό να πάρω μέρος.

Το πρώτο πρόσωπο που σκέφτηκα ήταν ο Τιθωνός, που η ιστορία του με μάγευε από τα εφηβικά μου χρόνια, όταν την διάβασα για πρώτη φορά. Αυτός ο όμορφος νεαρός που τον ερωτεύεται η Ηώ, η θεά του πρωινού φωτός, τον κάνει άντρα της και ζητά από τον Δια να του χαρίσει αιώνια ζωή αλλά ξεχνά να του γυρέψει αιώνια νιάτα. Έτσι ο φτωχός Τιθωνός γερνά αδιάκοπα, τα χρόνια κι οιαρρώστιες τον ζορίζουν, υποφέρει και δεν υπάρχει καν η παρηγοριά του θανάτου. Γι’αυτό παρακαλεί τον Δία πια ο ίδιος να του χαρίσει τη λύτρωση του τέλους. Κι ο Δίας, που καταλαβαίνει πως η απρονοησία της κόρης του ευθύνεται για το κακό, τον μεταμορφώνει σε τζιτζίκι. Τον είδα να περπατά σε ένα ατέλειωτο δρόμο κάτω από ένα ανελέητο ήλιο, να σέρνει το υπέργηρο κορμί του με κόπο, με μόνη την ελπίδα να συναντήσει το θάνατο. Η φράση που μου έκαιγε το νου ήταν «αυτό που ζητάς, έτσι όπως το ζητάς, είναι αυτό που θέλεις;»

Η πρώτη ιστορία τέλειωσε γρήγορα αλλά δεν την έστειλα ποτέ - δεν μ’αρέσουν τελικά οι διαγωνισμοί φαίνεται, δεν ταίριαζε άλλωστε στο κλίμα και το ύφος της ιστοσελίδας. Την δούλεψα όλο το καλοκαίρι μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε πήρε την τελική της μορφή. Καθώς την διάβαζα τελειωμένη, μου ήρθε η ιδέα να διηγηθώ με τον δικό μου τρόπο, φωτισμένες από ιδιαίτερες πλευρές, τις ιστορίες κι άλλων προσώπων από τον αρχαίο κόσμο. Με ενδιέφεραν κυρίως πρόσωπα του αρχαιοελληνικού μύθου, αλλά και μορφές από την Βίβλο. Είχα πολλά πρόσωπα κατά νου, όταν ξεκίνησα να γράφω, κι άφησα πολλών τις ιστορίες απ’έξω από το βιβλίο, μερικές τελειωμένες κι έτοιμες κι άλλες μισογραμμένες και παραπονούμενες.

Πως γράφτηκαν τα "Αινίγματα"

Mία συνομιλία με τη συγγραφέα Μαρώ Τριανταφύλλου

Κάθε πρόσωπο που τελικά επέλεξα να εντάξω στην συλλογή, αποτελεί την εικονογράφηση μιας έννοιας, η ιστορία του γράφεται ως απάντηση σε ένα ερώτημα που ελλόχευε τυραννικό για μένα, όταν ασχολιόμουν με τούτο το πρόσωπο, ένα ερώτημα που το γεννούσε η δική μου ανάγνωση. Έτσι τα κείμενα του βιβλίου δεν είναι απλώς αναδιηγήσεις των ιστοριών της Ισμήνης της Άλκηστης, της Φιλομηλας. Ούτε η Φιλίνιον είναι το ενσώματο φάντασμα του Φλέγοντα, ούτε ο Λάζαρος είναι αναστημένος φίλος του Ιησού από την αντίστοιχη περικοπή του κατά Ιωάννην ευαγγελίου, ούτε η Εύα είναι η πρώτη γυναίκα που περπάτησε στον κόσμο. Πολύ περισσότερο ο Ιωβ και ο Κάιν δεν είναι τα βιβλικά πρόσωπα κι ο Πέτρος δεν είναι ο απόστολος. Μπορεί όλες οι ιστορίες να έχουν ένα μέρος γνωστό από την παράδοση που ξέρουμε για τον καθένα, αλλά το τελικό κείμενο δημιουργεί ένα νέο πρόσωπο. Κι αυτό το πρόσωπο είναι μια σχέση δική μου με το αποτύπωμα που άφησε μέσα μου η ιστορία του, με τα ερωτήματα που μου γέννησε. Για να γίνω σαφέστερη θα πω για τον Λάζαρο, που επέστρεψε από τον θάνατο. Πώς τον δέχτηκαν οι άνθρωποι που το έμαθαν; πώς τον αντιμετώπισαν αυτόν που ήξερε το μεγαλύτερο μυστικό και τη λύση στον μεγαλύτερο τρόμο του ανθρώπου; δεν έγινε σάλος;δεν τον κυνήγησαν να μάθουν το τρομερό μυστικό; και τι απέγινε μετά ο Λάζαρος; πώς έζησε; με ποιου την συντροφιά πορεύτηκε τα υπόλοιπά του χρόνια;

Ασχολήθηκα με τούτα τα πρόσωπα αποκλειστικά, χωρίς να μπορώ ουσιαστικά να γράψω κάτι άλλο για δυο περίπου χρόνια. Η τελευταία ιστορία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2021. Ήταν ο Πέτρος. Η έμπνευσή του ήταν το κήρυγμα ενός ιερέα στον Άγιο Σώστη της Συγγρού, που άκουσα εντελώς τυχαία. Όταν έγραψα την τελευταία φράση της ιστορίας αυτής «Ο Θεός δεν έρχεται. Ο άνθρωπος μόνος του πρέπει να κάνει το δρόμο, να χρειαστεί η ψυχή του το αχρείαστο, το έξω από ις λέξεις που υπάρχει. Δικός του ο δρόμος. Και η απόφαση», ήξερα πως η διαδρομή είχε τελειώσει και τα «Aινίγματα» πήραν τον δρόμο για την έκδοση.

το κείμενο αυτό της Μαρώς Τριανταφύλλου πρωτοδημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Shortstories.gr

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΡΩ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Η Μαρώ Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Σπούδασε φιλοσοφία στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι στην σημειολογία (Paris 7- Jussieu) και στην φιλοσοφία της τέχνης (Pqris 1- Pantheon Sorbonne). Είναι διδάκτορας αρχαίας ιστορίας του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (τίτλος διατριβής: «Ο θάνατος ως θέαμα και το θέαμα του θανάτου στην Ύστερη Αρχαιότητα»).

Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα κινούνται γύρω από το αρχαίο φολκλόρ και τα απόκρυφα κείμενα του πρώιμου χριστιανισμού. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού “Post Augustum” για την ιστορία της Ύστερης Αρχαιότητας.

Ασχολήθηκε με την θεατρική κριτική από το 1999 ως κριτικός της εφημερίδας «Εποχή» και μετά την αποχώρησή της από την εφημερίδα, ασκεί την κριτική θεάτρου σε περιοδικά και ηλεκτρονικές σελίδες, κυρίως στο περιοδικό φιλοσοφικού και θεολογικού στοχασμού «Άνθρωπος» και στο λογοτεχνικό περιοδικό «Αντίλογος».

Έχει ασχοληθεί επίσης με το σχολικό θέατρο και έχει σκηνοθετήσει δύο επαγγελματικές παραστάσεις, την «Κλυταιμνήστρα» της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (2016)και την «Υπηρέτρια Τσερλίν» του Μπλοχ (2018). Ασχολείται με την πεζογραφία και ειδικότερα με το διήγημα και έχει εκδώσει αρκετά βιβλία (Δάφνη και το Βουνό, Τι νέα από το στρατόπεδο Κρίσενβελτ;, Αινίγματα κτλ).

Αρθρογραφεί τακτικά σε περιοδικά και εφημερίδες και δημοσιεύει διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά και τα ισπανικά. Η ίδια μεταφράζει λογοτεχνία, θέατρο και ιστορικές μελέτες κυρίως από τα γαλλικά.